Για τις άδειες αγκαλιές των Χριστουγέννων, για τα τηλέφωνα που δε χτύπησαν, για τις εκπλήξεις, τις υπερβάσεις και τις ανατροπές που δεν έγιναν,

για τα όνειρα που πέσανε στους τοίχους με φόρα.

Για τα ταξίδια που δε θα οργανωθούν, τα εισιτήρια που δε θα κλειστούν, για τα “δε δέχομαι να ζω μακριά σου και θα κάνω τα πάντα για να τα καταφέρουμε” που δεν ειπώθηκαν, για την καρδιά που κοντεύει να σπάσει απ τον πόνο της απώλειας.

Για όλους εκείνους που περιμένουν να συμβούν αυτά που δε θα συμβούν.
Για εκείνους είναι αυτό το τραγούδι.
Με μια ευχή.
Το 2022 να φέρει ομορφιά.

Σε όλους, αλλά κυρίως σ’ αυτούς που τόλμησαν το βαθύ και δύσκολο ταξίδι γνωριμίας και τελικά καλοπέρασης με τον εαυτό.

Το νέο έτος να φέρει (και θα φέρει) πίστη στο καλό, στο μαζί, στη βαθιά αγάπη που δεν έχει χώρο ούτε για μια απουσία, στην ηρεμία και στη σωτηρία της ψυχής (που είναι πολύ μεγάλο πράγμα ;-)).

Καλή χρονιά φίλοι μου!!

Μαρίζα