Kι όμως δεν είναι η Ελλάδα...
Η απουσία από την εργασία λόγω ασθένειας αποτελεί ολοένα και μεγαλύτερο πρόβλημα για τις επιχειρήσεις στη Νορβηγία, καθώς οι εργαζόμενοι παίρνουν περισσότερες άδειες ασθενείας από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη. Αυτή η νοοτροπία πάντως δεν ανησυχεί την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται στην τελευταία θέση αυτής της λίστας.
Οι αναρρωτικές άδειες έχουν φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 15 ετών, προκαλώντας πίεση σε εταιρείες και κυβερνήσεις στη Νορβηγία. Η κριτική επικεντρώνεται σε ένα εξαιρετικά γενναιόδωρο σύστημα πρόνοιας, όπου οι εργαζόμενοι λαμβάνουν το πλήρες μισθό τους για έναν χρόνο, με ανώτατο όριο λίγο πάνω από τον μέσο μισθό, και στη συνέχεια τα δύο τρίτα του εισοδήματός τους. Το ΔΝΤ περιγράφει το σύστημα ως «δαπανηρό και διαστρεβλωτικό» και προτείνει μεταρρυθμίσεις.
Ο CEO της Storebrand ASA, Όντ Άριλντ Γκρέφσταντ, δήλωσε ότι η κατάσταση οδηγεί σε μειωμένη παραγωγικότητα, καθώς οι επιχειρήσεις αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην εύρεση προσωπικού, ενώ αυξάνεται η επιβάρυνση στους εργαζόμενους που παραμένουν.
Η κρίση δεν περιορίζεται στη Νορβηγία. Στη Γερμανία, οι εργοδότες ξόδεψαν πέρυσι €77 δισ. για αναρρωτικές άδειες, ενώ στη Γαλλία οι αυξημένες δαπάνες για παροχές υγείας έχουν δημιουργήσει έντονη δημοσιονομική πίεση.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η μακροχρόνια ασθένεια κοστίζει £33 δισ. ετησίως, με τον αριθμό των οικονομικά ανενεργών ατόμων σε ηλικία εργασίας να έχει αυξηθεί κατά 800.000 από το 2020. Ο πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ ανακοίνωσε πρόσφατα σχέδιο για την ενίσχυση της συμμετοχής στην εργασία, με στόχο την τόνωση της οικονομίας και τη μείωση του κόστους παροχών.
Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να περιορίσουν την απομάκρυνση από την αγορά εργασίας. Στη Γαλλία, σχεδιάζεται η επικοινωνία με εργαζομένους που λείπουν πάνω από 18 μήνες, ενώ εξετάζεται η αυστηροποίηση του συστήματος χορήγησης αναρρωτικών αδειών.
Στη Νορβηγία, αν και υπάρχει στήριξη από το ταμείο πλούτου ύψους $1,8 τρισ., η κυβέρνηση αναγνώρισε την ανάγκη για αλλαγές, επισημαίνοντας ότι η μείωση των αναρρωτικών αδειών είναι βασικός στόχος.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η προσπάθεια περιορισμού των αναρρωτικών αδειών πρέπει να είναι ευαίσθητη. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η παρουσία εργαζομένων που δεν είναι υγιείς στη δουλειά μπορεί να είναι δύο έως τρεις φορές πιο επιζήμια για την παραγωγικότητα από τις απουσίες.
Παράλληλα, η ανάγκη στήριξης ατόμων με πραγματικά προβλήματα υγείας παραμένει κρίσιμη. Ο Νορβηγός αρχιτέκτονας Αντρέας Τίνγκουλσταντ, ο οποίος βασίζεται σε παροχές μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, δήλωσε:
«Οι αναπηρίες ή οι ασθένειες συνήθως δεν είναι επιλογή κάποιου. Είναι απαραίτητο να βελτιώσουμε το σύστημα χωρίς να το καταργήσουμε για όσους το χρειάζονται πραγματικά».
Η συζήτηση για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι περίπλοκη, με πολλές πλευρές να διχάζονται. Στη Νορβηγία, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ εργοδοτών και εργατικών συνδικάτων έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο. Όπως δήλωσε η επικεφαλής της NHO, Άν Λουίζ Αρτούν Μπάιε, «η κοινωνία δεν μπορεί να αντέξει την τρέχουσα κατάσταση. Έχουμε κοινή ευθύνη να αντιστρέψουμε την τάση».
Με πληροφορίες από Bloomberg
